10 Aralık 2010 Cuma

Annelik mücevher tasarımcılığı...

Yıllarca çok yoğun tempoda çalışmış bir mühendis olarak şu an evde olmam bir çok insanı şaşırtıyor.Sıkılmıyormusun diyorlar.Vaktin nasıl geçiyor diyorlar.Çok şaşkınım.Çünkü çok yoğunum.Her bir anım dolu.Eskiden sabahları kafam yataktan kalkmazdı.Sonra Erdal Demirkıranın bir yazısını okudum.Özet olarak aklımda kalan şuydu.Yastığa bakıyor ve diyor ki ömrümün 3 te biri seninle geçti.Hemen o sabah kalktığımda bende yastığa baktım bilinçsizce ve hakikaten düşündüm ömrüm gerçekten bu yastıkla geçiyor.Ve o gün bu gündür.Sabahları kalkmak için çok yatasım olsa bile hadi diyorum.Kalk artık.Yeni bir gün senin ve ailen için harika olsun.Sabah erkenden başlar benim için.Çocukları okul için hazırlamak.Ve onları okullarına gönderdikten sonra çok az bir ev işi,yemek çok az bir spor.Çok az çünkü her gün düzenli yapıldığında çok vakit almıyor.Evde bitiyse kek veya poğça imalatı ve bunlar bittikten sonra bilgisayarımı açarım.Eğer dışarıda işim yoksa bloğumla ve çok sevdiğim sitelerle ilgilenirim.Ve günde en az 1 saat hobilerimle ilgilenirim.Dikiş , nakış ne varsa.Televizyon seyretmem.Ama televizyonun radyo kısmı hep açık.Ve sadece TRT FM.Ve akşam oldu.Çocuklar saat 16.00 da evde.Ve onlar geldiği gibi hemen onlar için atıştıracak aparatif bir şeyler hazırlarım.Oğlum 15 yaşında bana daha az ihtiyacı olur.Ama kızım 5 yaşında olduğu için akşam saat 22.30 a kadar yoğun olarak onunla ilgilenirim.Oyun oynarız sofrayı birlikte hazırlar ve toplarız.Tüm vaktim onlarla geçiyor.Çok bunalmıyor muyum evet bazen bunalıyorum.Ama bir kitap okumuştum.Bir kişisel gelişimci yazar bir seminer veriyor.Seminere gelenlere hangi meslekle uğraştığını soruyor.Derken bir bayana soruyor.Bayan mücehver tasarımcısıyım diyor. Ve yazarın çok ilgisini çekiyor.Öylemi peki tasarımlarınızı nasıl görebiliriz diyor.Bayan tabi göstereyim diyor ve cüzdanından iki fotoğraf çıkarıyor.Yazar bakıyor  bunlar iki küçük çocuk resmi.Bu hikaye hep aklımda kalmıştır.Yazarın ismini unuttum çok özür dilerim.Ama yazdıkları aklımda..Evet bende mücevher tasarımcısı olmak istiyorum.Olmak için çaba harcıyorum.Umarım başarılı olurum zaten tek istediğim işleri hobileriymiş gibi olan çok mutlu insanlar olmaları...

1 yorum:

  1. merhaba..ne güzel bir yazı bu, ben de bir iki hafta içinde mücevher tasarımcısı oluyorum inşallah. bu arada elektronik mühendisiyim, bir şekilde sizinle meslektaşız, sizi ve blogunuzu tanıdığıma çok sevindim.
    sevgiler
    selcen

    YanıtlaSil

yorumlarınızı seviyorum